DE ONTMOETING

De trouwceremonie kunnen we best een bevestiging noemen van een succesvolle ontmoeting en een hieruit voortkomende relatie.

In de gesprekken met bruidsparen ter kennismaking en voorbereiding van de ceremonie, is het ontmoetingsmoment van de geliefden, altijd een onderwerp. Hoe was de eerste kennismaking, hoe hebben jullie elkaar leren kennen, tot het moment van de eerste kus. Een aantal ontroerende, lieve, en leuke persoonlijke verhalen, waarvan verslag;

“Een verjaardagsfeest in de Betuwe. Hij kwam uit de binnenstad en zij vertelde, dat de leukste jongens uit de binnenstad komen. Als hij terugdenkt aan die avond dat ziet hij een jong vrolijk meisje met ondeugende ogen. Ze maken indruk op elkaar en zij zit diezelfde avond achterop zijn bagagedrager, waar het dan voorlopig even bij blijft.  Die zomer werkten ze beiden in de fruitteelt. Dat betekende met kriebels in de buik naar het werk, met kleding die oud genoeg was om van  moeder in de modder te mogen ploeteren, maar ook leuk genoeg om indruk te maken op haar! In eerste instantie was het binnen sorteren, totdat ze door de boer naar buiten worden gestuurd om aardbeien te plukken. En toen werkten ze elk aan één kant van het land in elkaars richting. Dat was enorm spannend en zij speelde met de gedachte: zal ik hem zoenen als we bij elkaar komen in het midden? Maar dat durfde ze toch niet. Na een week of 2 vakantiewerk waren ze in ieder geval stapelverliefd en werd het een memorabele zomer, met als hoogtepunt van de dag, samen naar huis fietsen na het werk…..”

“Toen ze klein waren, woonden ze slechts 3 flats van elkaar verwijderd. Ze gingen naar dezelfde lagere school en toen ze wat ouder waren, in de kroeg, stond hij de biertjes te tappen. Zij zat op de kruk ervoor, en hij zag haar zitten, zowel letterlijk als figuurlijk. Zij had (nog) geen interesse en dus gaat een vriendin er met de barman vandoor. Het duurt jaren voor ze elkaar dan weer tegen komen. En dan nodigt hij haar uit om bij hem te komen eten. Ze was heel nerveus en net gestopt met roken. Hij had zelf gekookt en vertelde over zijn plannen om een paar maanden door India te gaan fietsen. Dat sloeg in, daarvan werd zij niet heel erg enthousiast en dit vroeg om aktie! Het was al bijna oud-en nieuw en ze pakt het plan op, om hem op oudjaarsavond te bezoeken. Ze belt om exact 24 uur bij hem aan. Twee weken later woont ze op hetzelfde adres, waar de fiets in de schuur is blijven staan.”

“Zullen we ervoor gaan? Die vraag stelden ze elkaar, al voordat de eerste kus gewisseld werd. Ze kenden elkaar uit de kroeg. Er was een klik, chemie, en daar is geen tekst voor. Ze zaten op het terras bij de kroeg en zijn daarna naar huis gefietst, hebben samen de bbq aangestoken en in de tuin gezeten. Aan het einde van de avond werd er een kus gewisseld. Nu 3 kinderen en 15 jaar verder is de chemie er nog altijd en dat is zichtbaar.”

“Zij, middelbare leeftijd, kwam nooit in de kroeg en dronk geen alcohol. Op een moment beland ze toch met 2 vriendinnen in de kroeg voor een drankje. Er zit een oude kennis van dansles van vroeger aan de bar. De vriendinnen zagen het meteen en zeggen later tegen haar: “We hadden net zo goed naar huis kunnen gaan, je zag ons toch niet meer zitten.” Ze verlaten de kroeg en fluisteren haar toe:  “neem eens een wit wijntje, dan kom je een beetje los. “ Ze neemt een wijntje en het is gezellig. Zo zitten ze uren te praten en weten , zonder het naar elkaar te hebben uitgesproken: wij gaan samen verder. Hoe?, was echter nog de vraag. Na een week belt hij met de boodschap: ”ik heb het thuis verteld” Zij: “Wat heb je verteld?” Hij: “Dat ik bij haar wegga”. Zij: “Maar ik heb gaan verplichting aan jou?” Hij: “Dat klopt, maar ik ga bij haar weg”. Hij herinnerde zich een gesprek van 20 jaar terug waarbij hij gedacht had: ”Als ze ooit vrij komt, dan is ze van mij”. En dat was nu, de vlam sloeg er flink in. Na 2 jaar latten zijn ze samen gaan wonen en inmiddels 15 jaar erg gelukkig in Toscane.”

“Hij was supermarktmanager en keek tegen haar op. Zij werkte daar in het weekend om haar studie te kunnen bekostigen en ze zag hem helemaal zitten. Hij had dat helemaal niet in de gaten. Ze stuurt hem een Valentijnskaart met lippenstiftkusjes. Hij had geen idee van wie hij de kaart had ontvangen en dus bleef elke reactie uit. Een paar maanden later wandelt ze met haar zus de supermarkt binnen en nodigt hem uit voor haar verjaardag. Hij gaat en vindt het ook spannend. Met een bos bloemen op de achterbank voor haar moeder en een ansichtkaart als tegoedbon voor een etentje, gaat hij naar haar verjaardag. Het is snel bekeken. Als zij in het najaar haal bul haalt, loopt hij daar rond met een brochure van de makelaar. Dat veroorzaakt echter ontrust bij haar ouders. Toen haar vader zei dat het samenwonen hem niet enthousiast maakte, liet hij weten dan zijn dochter te zullen trouwen. Dat was ook wat teveel van het goede. Ze hebben een huis gekocht en woonden samen, 11 maanden na de Valentijnskaart.  Inmiddels zijn ze jaren getrouwd en hebben een groot gezin.”

De gesprekken met aanstaande bruidsparen. Zien en vaak ook voelen wat er is tussen hen beiden. Geen Ja-woord nodig hebben om te weten; zij zijn het écht voor elkaar, zij hebben elkaar gevonden en zo moet het zijn en zo zal het altijd zijn. Dat vertrouwen en geloof is er regelmatig. Het tekenen van de akte is dan een handtekening met volle overtuiging.  Opnieuw weet ik, het is een voorrecht om geliefden in de echt te mogen verbinden!